MadBlog

Op 4 oktober 2006 vlieg ik in m’n eentje met Air France van Parijs naar Antananarivo, de hoofdstad van Madagascar. Vandaaruit zal ik een 2 maanden durende reis gaan maken met het openbaar vervoer die me dwars over het eiland zal voeren. Onderweg zal ik voornamelijk gebruik maken van de taxi-brousse, de verzamelnaam voor allerlei soorten voertuigen, gammel of minder gammel, die heen en weer rijden tussen de diverse plaatsen. Maar ik kan ook in een pirogue een rivier afzakken, of, slechts op een paar plekken, de trein pakken. Soms zal het nodig zijn om een private taxi of 4WD met chauffeur te huren. Binnenlandse vluchten wil ik tot een minimum beperkt houden, omdat het voor mij op deze reis meer om het reizen dan om het aankomen gaat, maar het kan wel enorm veel tijd en moeite schelen.

Het idee om naar Madagascar te gaan is een paar jaar terug ontstaan. Ik ontmoette mensen die er waren geweest en zij waren zonder uitzondering enorm lyrisch over het Rode Eiland. Ik was onder de indruk van de prachtige foto’s die ze er gemaakt hadden, en ging er meer over lezen. Het leek me geweldig om naar toe te gaan, maar dan wilde ik wel ruim de tijd ervoor nemen. Maar daar hangt ook een prijskaartje aan. Toen het bedrijf waar ik werkte overgenomen werd, en ik gebruik kon maken van een mooi sociaal plan, heb ik dus niet lang geaarzeld en mijn kans gegrepen.

Madagascar is nog maar weinig ontdekt door het toerisme, hoewel het heel erg veel te bieden heeft. De rijke flora en fauna die er op het eiland is, maakt het tot een van de meest bijzondere ecoculturen van de wereld. De tientallen lemurensoorten, hagedissen en kameleons, en de honderden planten- en bloemensoorten vind je nergens anders ter wereld. Qua natuur is er ook alles: primair regenwoud, gebergte, hoogvlakte, savanne, woestijn, maar ook kilometers paradijselijk bounty-strand.

Madagascar is nog een ontwikkelingsland. Dat betekent dus beduidend minder luxe en comfort dan in Nederland, en de infrastructuur is op veel plaatsen slecht. Gecombineerd met mijn keuze voor openbaar vervoer en de afmetingen van het eiland (qua oppervlakte is het groter dan Frankrijk) zal dit een reis worden flink die veel van mijn geduld, flexibilteit en uithoudingsvermogen zal eisen. Sommige mensen verklaren me misschien voor gek. Maar ik doe het veel liever dan wekenlang op het strand bakken. Het is een hele mooie manier van reizen die veel uitdaging biedt en veel voldoening geeft (vooral als je er, lekker thuis in Nederland, aan terug denkt ;)).

Op deze weblog zal ik iedereen op de hoogte houden van mijn reisfrustraties en tegenslagen maar natuurlijk vooral van alle mooie dingen die ik meemaak op mijn 2-maandse reis door Madagascar!

Ik hoop 1 of 2 keer per week een update te kunnen posten, maar aangezien de internetdekking in Madagascar aanzienlijk lager ligt dan in Nederland, en ik sowieso niet altijd in de buurt van internet kan zijn, zal dat misschien niet altijd lukken. Ik weet ook nog niet in hoeverre ik in staat ben om vanuit Madagascar foto’s te posten. Een foto van een paar megabyte versturen over een gammel inbellijntje kan vrij lang duren. 😉